Self-handicapping

By Thijs, August 31, 2011 12:58 pm

bolt_1367217aSelf-handicapping is een strategie die mensen (dus ook atleten) gebruiken om de verantwoordelijkheid voor mogelijk falen uit de weg te gaan. Uit angst voor falen worden er obstakels gecreëerd richting het behalen van het doel waaraan achteraf het falen kan worden toegeschreven.
Een goed voorbeeld is een nacht stevig stappen vlak voor een belangrijke toets. Wie zakt voor de toets zal de kater van die dag de schuld geven, waardoor zijn zelfbeeld over stabiele persoonlijkheidsfactoren zoals intelligentie en leervermogen ongeschonden uit de strijd komen. Wie slaagt voor de toets kan triomfantelijk claimen dat hij dat ondanks zijn kater toch mooi geflikt heeft.

Nu.nl columnist en naamgenoot Thijs Zonneveld noemt het beestje weliswaar niet bij de naam, maar signaleert het bovenstaande in de valse start van Usain Bolt op het WK atletiek in Daegu:

Bolt was nerveus. Ten einde raad misschien wel. Verliezen was geen optie. Genoegen nemen met zilver of brons? No way. Onder geen enkele voorwaarde.
Maar hij kon niet meer terug. Hij stond al de finale. Er zat maar één ding op. Te vroeg vertrekken.

Niet naar de kleedkamers, maar linea recta naar de mixed zone, waar hij voor de camera’s een kijk-mij-eens-teleurgesteld-zijn-act opvoert. Beetje stampvoeten, pruillip erbij, en klaar is Usain. Weer niet verloren. Ego ongeschonden. En hij heeft nog een jaar om zijn bliksem terug te vinden.

Klik op ‘play’ en oordeel zelf.

Documentaires voor de Vrije Dagen

By Thijs, December 27, 2010 4:56 pm

mbbOp mijn zoektocht naar informatie voor mijn essay over positieve feedbackloops in talent ontwikkeling kwam ik via Ellen Winner’s ‘Rage to Master’ terecht bij een artikel over schaakster Judith Polgar. Judith is ook het onderwerp van deel 1 van de onderstaande documentaire: My Brilliant Brain.

Judith Polgar is opgevoed in de leer van John B. Watson. Haar vader heeft haar van kinds af aan opgevoed om een groot schaakster te worden met verbazingwekkend resultaat. In deel 1 komt ook Anders Ericsson (bekend van de 10.00 hour rule) aan het woord.

Deel 2 gaat over voornamelijk Savants, autisten met ’special skills’. Allan Snyder kan door het onderdrukken van de linker hersenhelft ook gewone mensen toegang geven tot de hersenfuncties betrokken bij deze special skills (zie video).

In Deel 3 wordt aan de hand van piano prodigy Marc Yu de nature/nurture controverse weer opgefrist. Ellen Winners ‘Rage to Master’ komt aan bod, maar Winner waarschuwt ook voor de valkuilen van teen-prodigies.

Download links (torrents) staan onder het clipje.

Voor de onderstaande links moet je een torrent cliënt geïnstalleerd hebben. Ik adviseer µTorrent.
Deel 1
Deel 2
Deel 3

Tommy Wieringa Leest Voor

By Thijs, December 24, 2010 12:59 am

Hij kan maar niet ophouden met rugby. Klinkt bekend!

Der Fabian

By Thijs, June 8, 2010 2:11 pm

cancellaraHeb je dit gezien? Het zal toch niet waar zijn? Eerlijk is eerlijk, het lijkt haast niet natuurlijk hoe Cancellara zittend in het zadel wegfietst van bijvoorbeeld Tom Boonen. Bij het kijken van de beelden moest ik ook denken aan deze fietswissels vlak voor de finale van beide koersen (Parijs Roubaix en de ronde van Vlaanderen).

Toch kan het niet. Cancellara is namelijk mijn wielerheld, niet om zijn goud (tijdrit) en zilver (wegrace) op de Olympische spelen, maar om het volgende filmpje. Tour de France, 7de etappe. Cancellara rijdt voor de laatste dag in het geel. Dit is namelijk een serieuze bergetappe waar de zware Cancellara geen kans heeft. Het zou me niet verbazen als de volgende situatie in scene is gezet om nog even de maximale exposure te halen uit de gele trui: aan het begin van de afdaling wisselt Cancellara een achterwiel en doet een plas. In het filmpje zie hoe hij op indrukwekkende wijze het peloton weer bijhaalt. Hij daalt niet alleen de berg af met onoverzichtelijk bochten in de weg, maar navigeert ook achteloos tussen de teamauto’s door. Kijk hoe scheef hij zijn fiets heeft hangen in sommige bochten. Motortje of niet, Valentino Rossi in zijn leren pak en kneepads is er niks bij!

Foppe over het maken van fouten

By Thijs, June 4, 2010 12:15 am

foppeVraag me niet hoe ik op deze website terecht kwam. Ik was aan het googelen op heel iets anders. Iemand verzameld hier met knippen en plakken voetbal gerelateerde artikelen, best een leuke verzameling als je het mij vraagt, maar ik vond niet wat ik zocht. Toch bleef ik even plakken en stuitte op dit artikel uit 2002.

Hij maakt bij SC Heerenveen afspraken met zijn spelers, maar gunt ze ook vrijheid. De vrijheid om fouten te maken. “Als je geen fouten mag maken, verdwijnt de durf. Kweek je robots zonder creativiteit.”

In datzelfde kader is ‘Kijken in de ziel: toptrainers’ natuurlijk ook een aanrader.

Sensation Seeking met Jeremy Clarkson

By Thijs, March 15, 2010 11:33 pm

Commentaar lijkt me overbodig..

Edwin van Calker trekt zich terug..

By Thijs, February 24, 2010 3:57 pm

Drama_rond_bobslee_1384257hGerard Kemkers verprutst de 10 kilometer van Sven Kramer door een eerlijke fout. De betrokkenen lijken er goed mee om te gaan. Ondertussen in Whistler besluit Edwin van Calker zich terug te trekken uit de 4-mans afdaling bij het bobsleeen.

Een serie beroerde afdalingen in de tweemans-bob, met in de training zelfs een crash, hebben het zelfvertrouwen van Edwin dusdanig aangetast dat hij het niet meer aandurft in de zwaardere, dus nog snellere, 4-mans-bob. Het feit dat er kort geleden een rodelaar is omgekomen in deze baan helpt daarbij natuurlijk niet. Bovendien heeft van Calker 3 teamgenoten aan boord, hij is niet alleen voor zichzelf verantwoordelijk. Vorig jaar crachte van Calker tijdens een training ook al eens hard met de viermansbob in deze baan. Zijn teamgenoot en broer Arnold van Calker raakte daarbij flink geblesseerd. Arnold is op binnen het team de enige die Edwin steunt in zijn keuze. Timothy Beck en Sybren Jansma willen nog wel. Coach Tom de la Hunty is woedend.

Er was ook veel druk. Het NOC*NSF en het Nederlandse bedrijfsleven hebben veel geïnvesteerd in een bobslee-team rond van Calker. Er werd door DSM zelfs speciaal voor Nederland een nieuwe (2-mans) bob ontwikkeld. Een maand geleden stonden ze bij een wereldbekerwedstrijd met deze nieuwe slee zomaar op het Podium in Sankt Moritz. En daarmee waren er plotseling ook veel media aandacht en verwachtingen.

De nieuwe slee werd eigenlijk ontwikkeld voor de spelen van 2014 in Sochi maar bleek op tijd klaar voor de huidige winterspelen. Deze slee bewees zichzelf in Sankt Moritz, maar kon nauwelijks worden getest op de Olympische baan. In mijn eigen sport, windsurfen, passen we het materiaal altijd aan aan de omstandigheden. In de slalom discipline gebruiken de windsurfers bijvoorbeeld in hogere golven kleinere boards, die rustig blijven. Met weinig golfslag worden juist grotere boards gebruikt, die door het hogere volume sneller weg zijn bij de boeien en op het vlakke water ook op hoge snelheid onder controle zijn te houden. De vraag die zich bij mij opdringt is dan ook: “hoe geschikt is de nieuwe 2-mansbob voor de Olympische baan?” Kan het zijn dat de nieuwe 2-mansbob niet goed past bij de baan? Dat van Calker daarom niet in staat was een fatsoenlijke afdaling neer te zetten? Dat hij, door het ontbreken van dit inzicht steeds meer aan zichzelf ging twijfelen en uiteindelijk een afdaling in de snellere viermans-bob niet meer zag zitten.

Als sportpsycholoog in opleiding zou ik het volgende voorstel aandragen: doe de afdaling een keer met twee personen in de 4-mansbob (of in de oude 2-mansbob). Kijk hoe het voelt. Als het beter voelt ga je door; voelt het slecht, dan ga je naar huis.

Weten wat NIET kan is ook kennis!

By Thijs, February 18, 2010 3:21 pm

tweemansbob_129849_300pxWie wil weten waar de grens ligt moet bereid zijn deze te overschrijden. De duimen omhoog dus voor de Nederlandse bobbers in Vancouver. Ik krijg er steeds meer vertrouwen in, we gaan een medaille pakken!

Sven Kramer: soms moet je gewoon een klootzak zijn

By Thijs, February 8, 2010 5:46 pm

bob-1Mooie televisie deze tijd. In de aanloop naar de spelen heeft de NOS een paar hele mooi documentaires voor ons klaargezet. Dit is smullen geblazen voor elke sportpsycholoog! Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen ;-) We beginnen met Niemand minder dan Sven Kramer.

Daaronder een schitterende reportage over het Nederlandse bobteam, wat een heerlijk begin ook: imagery op zijn best! Wat zou het gaaf zijn als die jongens voor een een verrassing kunnen zorgen in hun nieuwe, in Nederland ontwikkelde, bob.

Het zwarte gat

By Thijs, January 28, 2010 3:11 pm

packshot_overwonnen_l Wie heel lang en intensief naar een bepaald doel toe werkt kan na het behalen of wegvallen van dit doel in een zogenaamd zwart gat terecht komen. Topsporters hebben hier tegen het einde van hun carrière ook mee te maken, want topsport is een way of life: als topsporter ben je 24 uur per dag, 7 dagen in de week, 52 weken per jaar bezig met één doel: de beste worden. Wat gebeurt er met je als dit doel wegvalt?

Er wordt binnen de topsport maar weinig aandacht geschonken aan dit fenomeen, een reden voor Wieneke van Vlucht om hier een boek over te schrijven: Overwonnen.

Veel topsporters werkten mee aan dit boek. Zo heeft bijvoorbeeld de nog maar net gestopte Erben Wennemars het voorwoord geschreven. In het onderstaande fragment uit Paul en Witteman praten Roeister Kirsten van der Kolk en veldloopster/triatlete Irma Heeren over hun ervaringen met het zwarte gat.

Met dank aan Jason voor de tip!

Panorama Theme by Themocracy